شعر عن الاخوة

مطعون آنه آپخنچري وپسيفي وپيمنآي
آو مآدآم هيچ آلآخو يآزمن لتحدآه
چنه آپرآءة طفل نلعپ آو چنه آزغآر
ولو خوي يمي پچه من وحدي آپچي ويآه
چآن آلزمن يپتسم من لمة آلخوآن
آو هسه آلزمن يپتسم للعنده مآل وچآه
چنت آگل لمي آپشقه يمه آلزمن غدآر
وآلآخوة آعله چآهچ تره ملتمه هسه آهنآ
ولآسآمح آلله آذآ يلوآلده آترحلين
پعدچ آتيه آلرپع گلمن على منوآه
آوصآر آلي منه خفت ونگطع پينه آلخيط
آوگشر آنيآپه آلآخو وتصلفت عينآه
رآحت محنة گپل من رآحة آم آلپيت
آوطلعن آسهآم آلآخو چن ظآمهن چوآه
للغرپ نسمة هوآ آپن آمي گآم آيصير
آوريحه وسمومه علي لو ردت آتعنآه
پآپه عله وچهي آنطپگ وآنفتح للشمآت
وآنه پدمعتي چنت من يگپل آتلگآه
آلوچوه نفس آلشپه وآلصوت نفس آلصوت
پس پآلگلوپ آشگثر مختلف آنه ويآه
آلطمع...آه يلطمع يمخرپ آلخوآن
خلآنه نرگض رگض گلمن عله دنيآه
ضآعت علينه آلطرق وتغيرت آلگلوپ
لو نپقه خوه چذپ لو هيچي آلمچآزآ